Wyłonienie się obrazu kultury na metapo- ziomie oznacza wtórne strukturowanie samej kultury. Teraz uzyskuje ona organizację bardziej rygorystyczną, a pewne jej aspekty uznaje się za niestrukturalne, tj. nie istniejące. Dokonuje się masowego wymazywania z pamięci kultury tekstów „nieprawidłowych”. Pozostawione zaś teksty podlegają kanonizacji i podporządkowaniu ścisłej strukturze hierarchicznej. Proces ten pociąga za sobą zubożenie kultury, szczególnie dotkliwe w wypadkach, kiedy przekazy usunięte z kanonu podlegają faktycznemu zniszczeniu. Model kultury traci wówczas dynamikę, z zasady bowiem’ przekazy po- zasystemowe stanowią rezerwę dla budowania systemów dnia jutrzejszego, a napięcie między przekazem systemowym i pozasystemowym leży u podstaw mechanizmu rozwoju kultury .
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply