W WIĘKSZYM ZNACZENIU

W filmie Kwiat granatu Siergieja Paradżanowa wielokrotne powtarzanie tych samych słów poza ekranem również pełni funkcję „sło­wa w roli muzyki”.Jednocześnie — i w znacznie większym stop­niu — fotografia (najbardziej wyrazisty przy­kład ikonizmu) uzyskuje w kinematografii właściwości słowa. Do tego między innymi sprowadza się większość nowatorskich wysił­ków Eisensteina. Wykorzystanie obrazu jako tropu poetyckiego — metafory, metonimii (na przykład antologiczna już sekwencja Bogowie z filmu Październik, 1927, paralelizmy między przemawiającymi mieńszewikami a instrumen­tami muzycznymi (tamże), odtwarzanie w po­staci wizualnej kalamburów i gry słów — wszy­stko to wskazuje, że obraz w kinie może zyskać nie będące jego właściwością cechy znaku słownego.