Kino montażowe — i tu znowu muszę się powołać na Październik jako na przykład klasyczny — było kinem zorientowanym na specyficzny język filmowy. Owo świadome budowanie języka filmowego dokonywało się pod bezpośrednim wpływem praw mowy ludzkiej oraz futurystycznych eksperymentów językowych, a w szczególności praktyki Majakowskiego. W słynnej sekwencji, w której Kiereński wspina się po schodach, czysto słowna gra podwójnym znaczeniem leksykalnym wyrażenia „wspinać się do góry” (ros. podn’nat’sia po lestnice) staje się podstawą całego systemu obrazów metaforycznych. Można pokazać także bezpośrednią korelację obrazowości Eisensteina i metaforyki Majakowskiego (ciekawe, że metafora Majakowskiego, jak to już niejednokrotnie odnotowywano, oparta jest na wprowadzanej do tkanki słownej zasadzie obrazowości malarskiej, graficznej i filmowej).
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply