Jednak centralne miejsce w świecie „słów” filmowych zajmują obrazy człowieka. Obraz człowieka wchodzi do sztuki filmowej w postaci całego świata złożonych znaków kulturowych. Na jednym biegunie sytuuje się tu właściwa rozmaitym kulturom Symbolika ciała ludzkiego (symbolika oka, twarzy, ust, rąk itd.), na drugim zaś — gra aktorska jako środek łączności z widzem i jako określona komunikacja znakowa.Semiotyka gestu i mimiki stanowi problem odrębny — co prawda wiąże się on z naszym tematem, ale wymaga osobnego omówienia.Dla przekształcania fotograficznych obrazów przedmiotów w znaki filmowe szczególnie ważne są szerokie możliwości zmiany „punktu widzenia” odbiorcy w toku narracji filmowej.
