Jest drobnym złodziejaszkiem i takim też woli pozostać. I chociaż jest to wybór w pełni naturalny, rozczarowuje jednak nawet szefa gestapo, przekonuje się on ostatecznie, że tej nie pozbawionej uroku kreaturze obce są wszelkie wzniosłe porywy.W ten sposób określony został charakter bohatera. Muller proponuje mu następujący układ: Bertone uratuje siebie, jeśli zostanie na usługach gestapo, jeśli odegra rolę wziętego jakoby do niewoli (w rzeczywistości zabitego) bohatera ruchu oporu, generała Della Rovere, nawiąże kontakt z działaczami podziemia i wyda ich Niemcom. Bertone trafia do więzienia w roli arystokraty, profesjonalisty wojskowego, patrioty i bohatera, któremu nawet wrogowie zmuszeni są okazywać szacunek. I tak mamy przed sobą wyrzutka społeczeństwa grającego rolę bohatera. Gdyby sprawa kończyła się na tym, byłyby uzasadnione opinie krańcowo przeciwstawnych sobie pod innymi względami: Mullera i młodej Fassio, którzy są przekonani, że rozumieją ludzi i mają. prawo ich osądzać, a dla widza cała druga połowa filmu stałaby się zbyteczna.
