DLA UMOWNEGO WIDZA

Każdy z wyszczególnionych wyżej poziomów jest umowny i faktycznie można go rozwinąć w szczegółowe „drzewo klasyfikacyjne”. Tak na przykład kolorystyczne możliwości filmu współczesnego stwarzają całą gradację w ra­mach taśmy czarno-białej; od gwałtownej zmia­ny głębokiego cienia na jaskrawe światło — do licznych odcieni szarości o różnym nasyce­niu (filmowy język barw przypomina analo­giczne środki w grafice). Wybór jednej z tych możliwości można w granicach filmu połączyć z resztą możliwości i skorelować z treścią po­szczególnych miejsc lub też charakteryzować całość taśmy i korelować z indywidualnym stylem autora. W każdym wypadku możemy wybierać z pewnego zbioru możliwości, które składają się w sumie na repertuar elementów danego poziomu.