SKOMPLIKOWANIE ODBIORU

Sens jej po­lega na dążeniu do tego, by skomplikować wi­dzowi odbiór, zmusić go do maksymalnie ostre­ go przeżycia imitacji wszystkiego i wywołać w nim pragnienie rzeczy zwyczajnych i prawdzi­wych, a także prostych i autentycznych powią­zań i wartości, które nie są znakami czegokol­wiek. I oto do tego rozchwianego świata, gdzie nawet śmierć ma swój duplikat, wkracza proste nie zagrane życie — pogrzeb aktora. Ten właś­nie fragment, w odróżnieniu od barwnych ka­drów obydwu poziomów — wydarzeń życiowych i ich reprodukcji filmowej — ukazany został w tonacji czarno-białej. Jest to epizod wyrwa­ny z życia, nie odtworzony przez reżysera, ale podpatrzony, w którym wszyscy sfilmowani zostali znienacka i dlatego wydają się tacy szczerzy.