Dopiero wtedy, gdy zrozumiemy język kina, przekonamy się, że nie jest ono niewolniczą, bierną kopią życia, że polega na aktywnym odtwarzaniu, w którym podobieństwa i różnice stapiają się w spoisty, ale pełen napięć, czasami wręcz dramatyczny proces poznawania życia.Znaki dzielą się na dwie grupy: na znaki umowne i przedstawiające lub ikoniczne. Do umownych należą te, w których związek między nośnikiem i treścią jest wewnętrznie nie motywowany. Umówiliśmy się już, że zielone światło oznacza swobodę poruszania się, a światło czerwone — zakaz ruchu. Ale mogliśmy umówić się akurat odwrotnie.
