Kiedy w charakterze piedykatu rzeczy występuje rzecz, powstają bardzo sugestywne obrazy izomorfizmu, podobieństwa, tożsamości tego, co różne; obrazy które mogą inspirować zarówno konstrukcje naukowe, jak i konstrukcje artystyczne.Język filmu zawiera w sobie także strukturalne możliwości metajęzyka naukowego lub języka sztuki w późniejszym, postmitologicz- nym znaczeniu. Znaczenie języka filmowego jako swoistego wzorca dla metajęzykowych mechanizmów kultury współczesnej polega na tym, że wytwarzany przezeń „kod ogólny” opiera sie nie na zasadzie usuwania i neutralizowania antytematycznych konkretnych przekazów lub systemów szczegółowych, lecz na zasadzie włączania ich do ogolnego mechanizmu z całkowitym zachowaniem ich różnorodności. Język komunikowania się między systemami jawi się więc nie w postaci przecinania się, lecz zrzeszania ich poszczególnych kodów.
