Spostrzeżenie Bazina dotyczy nie tylko rzeczywistego, ale i bardzo istotnego faktu z dziejów tej sztuki. Żeby go jednak zrozumieć, trzeba wziąć pod uwagę, że to, co francuski teoretyk uważa za dwie odrębne i z natury przeciwstawne tendencje w konstruowaniu filmu, z których każda jest immanentnie zamknięta w sobie, w rzeczy samej stanowi dwie biegunowo różne i antagonistyczne dźwignie jednego mechanizmu. Funkcjonują one tylko we wzajemnej walce, a więc potrzebują siebie. Zwycięstwo którejkolwiek z tych tendencji rozumiane jako zlikwidowanie drugiej — nie oznaczałoby triumfu, lecz klęskę zwycięzcy. Historia kina z jego periodycznymi zmianami orientacji na konstruowanie lub na fotografowanie życia — to dowód niepodważalny. W konkretnej walce ideowej i estetycznej o sztukę taka lub inna koncepcja może wiązać się z określonymi poglądami filozoficznymi albo ideologicznymi. J
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply