W SZCZEGÓLNEJ SYTUACJI

Pod tym względem fotografia znajduje się w sytuacji szczególnej i chyba najtrudniejszej. Malarz tworzy wyższy stopień abstrakcji przez to, że nie odtwarza wszystkich stron obiektu. Malarstwo okresu klasycyzmu wypracowuje specjalne kryteria, decydujące o tym, czego nie należy przedstawiać. Plakat, karykatu­ra wykluczają większą część cech przedstawia­nego obiektu. Obiektyw kamery natomiast utrwala wszystko. Stworzenie języka drugiego stopnia opartego na znakach fotograficznych, czyli języka abstrakcji, możliwe jest jedynie w następstwie konfliktu z ich najgłębszym meritum. Ale właśnie dlatego stworzenie zna­ków abstrakcyjnych w kinie może się stać źródłem wysokiego napięcia artystycznego.Oderwanie znaku filmowego od jego bezpo- średnio-materialnego znaczenia oraz przekształ­cenie go w znak ogólniejszej treści osiąga się przede wszystkim przez mocne zaakcentowanie modalności kadru.