Nie sposób natomiast wyobrazić sobie rysunek stołu z zaznaczeniem, że w tym wypadku oznacza on krzesło i że właśnie tak powinien go rozumieć oglądający. W dziejach ludzkości, jakkolwiek daleko byśmy się cofnęli, wszędzie spotykamy dwa niezależne i równorzędne znaki kulturowe: słowo i rysunek. Każdy z nich ma własną historię. Dla rozwoju kultury prawdopodobnie konieczne jest występowanie obydwu typów systemów znakowych. W książce tej nie możemy rozważyć przyczyn warunkujących konieczność utrwalania informacji za pomocą właśnie tych dwóch odrębnych systemów znaków. Poprzestajemy tylko na zasygnalizowaniu tego faktu, przechodząc obecnie do omówienia pewnych korzyści, wynikających zarówno z komunikacyjnego użycia każdego z tych rodzajów znaków, jak i nastręczanych przez nie niedogodności.
