Utwór filmowy należy do frontu ideologicznego, do kultury i sztuki swej epoki. Związany jest więc z wieloma stronami życia pozafilmowego, a to wytwarza cały arsenał znaczeń, które dla historyka i człowieka współczesnego są czasem bardziej istotne niż aspekty czysto estetyczne. Jednakże, by nawiązać owe stosunki pozatekstowe i spełniać funkcję społeczną, film winien stanowić zjawisko sztuki filmowej, tzn. musi przemawiać do widowni językiem filmowym i przekazywać jej informację środkami filmowymi.U podstawy języka filmowego tkwi nasza wzrokowa percepcja świata. Jednakże w samym naszym widzeniu — a raczej w tym zna- kowo-kulturowym przyswajaniu świata, które opiera się na wzroku — istnieje różnica między modelowaniem świata za pomocą środków statycznych sztuk przedstawiających a modelowaniem za pomocą środków filmowych.
