Najbardziej powszechny jest wypadek kiedy nośnikiem metafunkcji kulturowych staje się jakiś przekaz artystyczny lub jakiś artystyczny język, na przykład poezja malarstwo, muzyka, teatr. Następuje wówczas wzmozona agresja tego rodzaju sztuk wszystkich sferach życia kulturalnego (a zwłaszcza artystycznego). Sama zaś owa sztuka występuje w funkcji podwójnej – jako sztuka w szeregu innych sztuk oraz jako iniwersalny model roznorakich modeli kulturowych I wreszcie funkcja metakulturowa’ może sie realizować z pomocą metajęzyków nauki. Chciałbym jednak przestrzec przed utożsamaniem tych trzech możliwości typologicznych z rzeczywistym procesem historii kultury, a także przed przypisywaniem im waloru trzech stadiów w rozwoju mechanizmów metajęzykowych o jakiejś rzeczywistej chronologii.
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply