Wydawać by się mogło, że — z punktu widzenia całości — więź semiotyczna stanowi system mniej efektywny: w odróżnieniu od przedjęzykowych bodźców o charakterze biochemicznym lub biofizycznym, znaki języka mogą być odebrane lub nie odebrane, fałszywe lub prawdziwe, zrozumiane adekwatnie lub nieadekwatnie. Typowe sytuacje językowe, kiedy to nadawca dezinformuje odbiorcę lub kiedy odbiorca opacznie dekoduje komunikat, w komunikowaniu przedjęzykowym nie są znane. Język jest więc narzędziem, którego użytkowanie nastręcza liczne trudności. Niemniej jednak wyłonienie się komunikowania semiotycznego oznaczało gigantyczny krok ku trwalszej egzystencji ludzkości.
