Troska o poprawną, prawidłową postawę dziecka jest zagadnieniem niezwykle ważnym. Postawa zmienia się z wiekiem. W okresie embrionalnym płód ułożony jest w maksymalnym zgięciu grzbietowym. Skulony początkowo noworodek powoli wyprostowuje to zgięcie. W pozycji leżącej łukowate wygięcie rozgina się pod wpływem ciężaru głowy i kończyn dolnych. Stopniowe wzmacnianie mięśni grzbietu powoduje najpierw unoszenie się główki niemowlęcia, a następnie siadanie. Wiotkość mięśni oraz aparatu więzadłowo-sta- wowego kręgosłupa w stosunku do ciężaru głowy i tułowia prowadzi do wytworzenia się wygięcia kręgosłupa do przodu w odcinku szyjnym (tak zwana lordoza szyjna), oraz wygięcia kręgosłupa do tyłu w odcinku grzbietowym i lędźwiowym (tak zwana kifoza lędźwiowo- -grzbietowa).
