Po to, by przekształcić wiarygodność kinematografu w narzędzie poznania, kino musiało przejść długą i niełatwą drogę. Nie mniej skomplikowane problemy nastręczało estetyczne opanowanie filmowej wiarygodności. Może się to wydać nieco dziwne, ale fotograficzna wierność zdjęć filmowych nie ułatwiała narodzin kina jako sztuki, lecz je utrudniała. Ta okoliczność, doskonale znana historykom kina, znajduje dostatecznie jasne uzasadnienie w ogólnych twierdzeniach teorii informacji. Bynajmniej nie każdy przekaz może mieć znaczenie i być nosicielem informacji. Jeżeli mamy szereg liter: A — B — Ci wcześniej wiemy, że po A może wystąpić B i tylko B, a po B — C i tylko C, wówczas cały szereg okaże się całkowicie przewidywalny (redundantny) już na podstawie pierwszej litery.
