PRAKTYCZNE UMIEJĘTNOŚCI

Nie­przypadkowo Lew Kuleszów w jednej z prac na temat praktycznych umiejętności filmowca radził jako ćwiczenie wzroku oglądanie wybra­nych do filmowania obiektów przez arkusz czarnego papieru, w którym wycięto okienko o    rozmiarach identycznych z kadrem filmo­wym. Tak powstaje podstawowa różnica mię­dzy światem widzianym w rzeczywistości a światem widzianym na ekranie. Pierwszy jest niedyskretny (nieprzerwany, ciągły). Jeżeli słuch dzieli słyszaną wypowiedź na słowa, to wzrok widzi świat w jednym kawałku. Świat filmu — to taki widziany przez nas świat, do którego wprowadzono dyskretność. Dzięki roz­członkowaniu na fragmenty, z których każdy odznacza się pewną samodzielnością, oraz za sprawą wynikających stąd możliwości różnora­kich kombinacji tam, gdzie w świecie rzeczy­wistym ich nie ma, świat staje się wizualnym światem artystycznym.