Tak powstaje zachowanie, które jest konglomeratem dwóch przeciwnych typów zachowań i jednocześnie stanowi coś jedynego, organicznego — życie i los człowieka. W ten sposób rozwiązano tu ów paradoks wysokiej informacyjności sztuki, o którym mówiliśmy wyżej.Polem obserwacji może być nie tylko zagadnienie komizmu, ale również kwestie bezpośrednio wiążące się z głębszymi prawami sztuki. Tak na przykład bohater powieści Scotta F. Fitzgeralda pt. Czuła jest noc tłumacząc aktorce filmowej, czym jest gra aktorska, mówi: „Musi więc {aktorka — dop. tłum.] robić coś nieoczekiwanego. Jeśli publiczność uważa, że ma twardy charakter, wtedy staje się miękka, jeśli uchodzi za miękką — staje się twarda. W ogóle staje się niezgodna ze swym charakterem, rozumiesz? — Niezupełnie — przyznała Rosemary. — Co to znaczy «N,iezgodna ze swym charakterem?»
