Mechanizm rozróżnień i upodobnień warunkuje strukturę języka kina. Każde przedstawienie na ekranie staje się znakiem, czyli m a znaczenie, niesie informację. Jednakże znaczenie to może mieć dwojaki charakter. Z jednej strony, obrazy na ekranie odtwarzają jakieś przedmioty ze świata rzeczywistego. Między tymi przedmiotami a obrazami na ekranie wywiązuje siię stosunek semantyczny. Przedmioty stają się znaczeniami wyświetlanych na ekranie obrazów. Z drugiej strony, obrazy na ekranie mogą być obciążone pewnymi dodatkowymi, czasami zupełnie nieoczekiwanymi znaczeniami. Oświetlenie, montaż, operowanie planami, zmiana szybkości itd. — wszystko to może nadawać przedmiotom reprodukowanym na ekranie dodatkowe znaczenia: symboliczne, metaforyczne, metonimiczne i inne.
