Czytając książki i gazety, otrzymujemy informację wprost z tekstu pisanego — bez pośrednictwa dźwięków. W końcu, ludzie niemi również rozmawiają ze sobą, posługując się przy wymianie informacji językiem gestów. Znaczy to, że „niemy’’ i „nie mający języka to pojęcia bynajmniej nie identyczne. Czy zatem kino wszelkie — „nieme” i dźwiękowe, ma swój własny język? Aby odpowiedzieć na to pytanie, ustalmy najpierw, co będziemy nazywać językiem.Język to uporządkowany, komunikacyjny (służący do przekazywania informacji) system znaków. Zdefiniowanie języka jako systemu komunikacyjnego charakteryzuje jego funkcję społeczną: język zapewnia wymianę, przechowywanie i gromadzenie informacji w grupie, która go używa.
