Dane przez naturę — „mężczyzna i kobieta” -— podlega wymianie na dane przez kulturę — „tylko ten i tylko ta”. Przy tym właśnie przynależność poszczególnych jednostek ludzkich do skomplikowanych tworqw kultury sprawia, że są one równocześnie i częściami całości, i niepowtarzalnymi indywidualnościami, a różnice między nimi są nośnikiem określonych znaczeń społecznych. Przykład ilustruje tezę, że w miarę komplikowania się systemu wzrasta autonomia jego części, a w systemach superskomplikowanych proces ten prowadzi do wymiany pojęcia „węzeł strukturalny” przez pojęcie „osobowość”. Jednakże prawomocne jest tu pytanie: jaki wpływ ma ten proces na efektywność systemu?Jeżeli na system jakiejś zbiorowości spojrzymy jako na całość odznaczającą się homeostazą i określonymi możliwościami intelektualnymi, stanie się oczywiste, że jedną z podstawowych trudności tego systemu jest konieczność celowej działalności w warunkach niewystarczającocego poinformowania.
