Tak więc, by zrozumieć przedstawienie ikoniczne na rys., trzeba znać reguły równoległego rzutu prostego, przedstawiania z profilu. Ponadto łatwo zauważyć, że wizerunek parowozu jest skrajnie schematyczny i nie odtwarza wszystkich szczegółów jego wyglądu zewnętrznego, lecz jest znakiem umownym, który sprawiałby takie właśnie wrażenie np. obok fotografii parowozu, ale w połączeniu z pasami odbierany jest jako znak ikoniczny. Dodajmy jeszcze, że mamy do czynienia z umownością o charakterze metonimicznym: treści wizerunku lokomotywy nie stanowi przedmiot lub pojęcie „lokomotywa”, ale „kolej”, która nie jest przedstawiona na znaku. Tak więc nawet w tym najprostszym wypadku mamy do czynienia z faktem, że obrazowość nie jest właściwością absolutną, lecz względną. Rysunek i słowo su- ponują się wzajemnie — istnienie jednego nie jest możliwe bez drugiego.
